exhibitions

back to homepage

1. Curational practice is one of the most influential way to participate in cultural life. It is an involving and rewarding activity at the same time. Curating is not only organizing exhibitions but also conferences, discussions and less formal meetings. I consider freelance projects as valuable ones.

2. I attach importance to preparing process of the project. It is based on experimenting with space, combining theory with practice and cooperation with others (including individuals and institutions not connected straightly with art). I am not favoring either position curator or artist. When creating the exhibition, both of these roles, need to be treated equally. The key figure is, however, the recipient for who the concept should be understood. That is why curator’s written words can not be filled with “terminology for elites” and theory should not overwhelm the visual sphere. The exhibition space is a meeting area, where additional interdisciplinary events take place.

3. I see potential in group exhibitions and cyclic ones. They allow creating a complex narration that presents the works of artists in new contexts, as the curator you can create complex configurations. Currently, I am inspired by the aesthetics of Millenials, relationships in the artistic world, art-based research and artistic research, research methodology for artistic projects, curatorial work with text. I assume that the curator's preferences change all the time. I do not want so unnecessarily narrow my research area.

curational statement

1. Praktykę kuratorską traktuję jako jedną z wielu możliwości uczestnictwa w kulturze. To działalność angażująca i satysfakcjonująca zarazem. W jej zakres, poza projektowaniem wystaw, włączam także organizację dyskusji, konferencji i mniej oficjalnych spotkań. Szczególnie wartościowe są dla mnie projekty freelancerskie.

2. Etap powstawania to najważniejsza część projektu. Opiera się przede wszystkim na eksperymentowaniu z przestrzenią, łączeniu teorii z praktyką, a także współpracy z innymi (również osobami i instytucjami pozaartystycznymi). Nie faworyzuję ani pozycji kuratora/ki, ani artysty/ki. Podczas tworzenia wystawy, obydwie te role staram się traktować na równi. Kluczową postacią jest natomiast odbiorca, dla którego zaprezentowana koncepcja powinna być zrozumiała. Dlatego tekst kuratorski nie może być przepełniony elitarną terminologią, a teoria nie powinna przytłaczać sfery wizualnej. Przestrzeń wystawiennicza to miejsce spotkań, w którym oprócz wystaw odbywają się wydarzenia towarzyszące, włączające w obręb sztuki wiedzę z różnych dziedzin nauki.

3. Największy potencjał kryją w sobie wystawy zbiorowe oraz cykliczne. Umożliwiają one kuratorowi stworzenie rozbudowanej narracji, która prezentuje prace artystów/ek w nowych kontekstach, pozwala tworzyć złożone konfiguracje. Obecnie, inspirują mnie estetyka prac artystów urodzonych po roku 90’, krytyczny komentarz w stronę relacji zawiązujących się w artystycznym świecie, zagadnienie kuratora/komiwojażera, research artystyczny, metodologia badawcza projektów artystycznych, kuratorska praca z tekstem. Wychodzę z założenia, że kuratorskie preferencje cały czas się zmieniają. Nie chciałabym więc niepotrzebnie zawężać obszaru swoich poszukiwań.

curational statement

​