top of page

1. Curational practice is one of the most influential way to participate in cultural life. It is an involving and rewarding activity at the same time. Curating is not only organizing exhibitions but also conferences, discussions and less formal meetings. I consider freelance projects as valuable ones.

 

2. I attach importance to preparing process of the project. It is based on experimenting with space, combining theory with practice and cooperation with others (including individuals and institutions not connected straightly with art). I am not favoring either position curator or artist. When creating the exhibition, both of these roles, need to be treated equally. The key figure is, however, the recipient for who the concept should be understood. That is why curator’s written words can not be filled with “terminology for elites” and theory should not overwhelm the visual sphere.  The exhibition space is a meeting area, where additional interdisciplinary events take place.

 

3. I see potential in group exhibitions and cyclic ones. They allow creating a complex narration that presents the works of artists in new contexts, as the curator you can create complex configurations. Currently, I am inspired by the aesthetics of Millenials, relationships in the artistic world, art-based research and artistic research, research methodology for artistic projects, curatorial work with text. I assume that the curator's preferences change all the time. I do not want so unnecessarily narrow my research area.

 

 

 

 

 

 

 

 

curational statement

​

1. Praktykę kuratorską traktuję jako jedną z wielu moĆŒliwoƛci uczestnictwa w kulturze. To dziaƂalnoƛć angaĆŒująca i satysfakcjonująca zarazem. W jej zakres, poza projektowaniem wystaw, wƂączam takĆŒe organizację dyskusji, konferencji i mniej oficjalnych spotkaƄ. Szczególnie wartoƛciowe są dla mnie projekty freelancerskie.   

​

2. Etap powstawania to najwaĆŒniejsza częƛć projektu. Opiera się przede wszystkim na eksperymentowaniu z przestrzenią, Ƃączeniu teorii z praktyką, a takĆŒe wspóƂpracy z innymi (równieĆŒ osobami i instytucjami pozaartystycznymi). Nie faworyzuję ani pozycji kuratora/ki, ani artysty/ki. Podczas tworzenia wystawy, obydwie te role staram się traktować na równi. Kluczową postacią jest natomiast odbiorca, dla którego zaprezentowana koncepcja powinna być zrozumiaƂa. Dlatego tekst kuratorski nie moĆŒe być przepeƂniony elitarną terminologią, a teoria nie powinna przytƂaczać sfery wizualnej. PrzestrzeƄ wystawiennicza to miejsce spotkaƄ, w którym oprócz wystaw odbywają się wydarzenia towarzyszące, wƂączające w obręb sztuki wiedzę z róĆŒnych dziedzin nauki.

​

3. Największy potencjaƂ kryją w sobie wystawy zbiorowe oraz cykliczne. UmoĆŒliwiają one kuratorowi stworzenie rozbudowanej narracji, która prezentuje prace artystów/ek w nowych kontekstach, pozwala tworzyć zƂoĆŒone konfiguracje. Obecnie, inspirują mnie estetyka prac artystów urodzonych po roku 90’, krytyczny komentarz w stronę relacji zawiązujących się w artystycznym ƛwiecie, zagadnienie kuratora/komiwojaĆŒera, research artystyczny, metodologia badawcza projektów artystycznych, kuratorska praca z tekstem. Wychodzę z zaƂoĆŒenia, ĆŒe kuratorskie preferencje caƂy czas się zmieniają. Nie chciaƂabym więc niepotrzebnie zawÄ™ĆŒać obszaru swoich poszukiwaƄ.

bottom of page